Páirc an Chrócaigh is meon an gharastúin

Níl áireamh ar an líon uaireannta ar mbaineadh úsáid as 'stairiúil' le cur síos a dhéanamh ar ócáid an lae inné i bPáirc an Chrócaigh, an chéad chluiche rugbaí ar thalamh choisricthe na gcluichí dúchasacha Gaelacha.
An t-údar le labhairt ar thalamh 'choisricthe' nó gur doirteadh fuil ann nuair a rinne fórsaí na Breataine ionradh ar an bpáirc ar Dhomhnach na Fola, agus nuair a scaoil siad marbh na himreoirí iomána, Mícheál Ó hÓgáin agus Seamus Mac Aogáin. Maraíodh seisear san iomlán, buachaillí óga 10 bliain d'aois agus 11 bliain d'aois ina measc.
Fórsaí an gharastúin Bhriotanaigh a rinne an slad seo, agus riamh in Éirinn áiríodh gur cluiche de chuid an gharastúin é rugbaí. Ceanglaíodh an dá rud in aigne go leor Gael agus, mar sin, níor cheart go mbeadh iontas ar dhaoine gur ghlac sé chomh fada an chéim chinníunach a chonaiceamar inné a bhaint amach.
Bhí sé le léamh ar chuid de na tráchtaireaachtaí a scríobhadh ar an gcluiche inné gur léirigh sé dul chun cinn CLG agus a leithéid. Níl sé sin cothrom ar an gCumann, arbh é an t-eagras is mó a bhfuil dul chun cinn léirithe aige i ngach réimse den imirt ón am ar bunaíodh é in 1884.
Léiriú nua-aimseartha é seo ar mheon an gharastúin, amhail is go raibh ar an CLG forbairt is fás le bheith inchurtha lena gceannáras a chur ar fáil do lucht rugbaí.
An rud is tábhachtaí, áfach, go raibh ócáid spórtúil ann inné i bPáirc an Chrócaigh agus, má tá pointe polaitiúil le déanamh faoi, is é sin go bhfuil lucht an gharastúin ag aithint, faoi dheireadh, agus den riachtanas, go bhfuil Éire úr ann anois ina bhfuil na claonta a bhí acu ‘as dáta’ agus ‘gan feidhm’.
Tá fáilte rompu i bPáirc an Chrócaigh chomh fada is go bhfágann siad an meon garastúnach sa bhaile.